Zespół Mills świętuje 20-lecie kariery wyjątkowym koncertem w Movistar Arena: „Wciąż jesteśmy podekscytowani, jakby to był pierwszy rok”.

Kiedy The Mills zaczęli grać w Bogocie na początku tego wieku, ich członkowie nie myśleli o przyszłości. Chcieli żyć chwilą, grać w barach, pisać piosenki o prawdziwym znaczeniu i być częścią sceny.

„Szczerze mówiąc, nigdy nie wyobrażałem sobie, że przetrwa 20 lat” – wyznaje Bako (Álvaro Charry), wokalista zespołu. Dziś ta historia, która zaczęła się jako młodzieńczy eksperyment z rockiem alternatywnym, stała się jedną z najbardziej solidnych trajektorii we współczesnej muzyce kolumbijskiej.

W rozmowie z EL TIEMPO muzycy wspominają, co oznaczało dotarcie do tego punktu. Zapowiedź ich jak dotąd najbardziej ambitnego koncertu – 17 czerwca 2026 roku w Movistar Arenie w Bogocie – to dopiero początek większej celebracji: zespołu, który przetrwał, nie zdradził siebie i kontynuuje z tą samą energią, co na początku.

„Stan zespołu, to, co robimy, to, co sprawia nam przyjemność, sprawia wrażenie, jakbyśmy byli w drugim lub trzecim roku” – mówi Bako. To nie jest udawanie. W jego słowach słychać autentyczny ton zachwytu i wdzięczności. „Dogadujemy się naprawdę dobrze. Lubimy próby, koncerty, próby dźwięku. Mieliśmy dużo szczęścia z tym, co nam dano”.

Zespół The Mills nie tylko przetrwał upływ czasu: pozostawił po sobie ślad. W ich dyskografii znajdują się hymny, które towarzyszyły tysiącom młodych ludzi w ważnych momentach ich życia. Jednym z nich jest „Guadalupe”, piosenka, która stała się listem pożegnalnym, schronieniem i wspólnym głosem.

„Nawet dziś piszą do nas codziennie, dziękując za tę piosenkę. Mówią mi, że pomaga im przetrwać trudny czas. Że dają sobie z nim radę” – mówi Bako.

Uśmiechając się, stwierdza: „Myślę, że gdybym jutro został uderzony piorunem i umarł, sam fakt opuszczenia „Guadalupe” dałby mi poczucie pełnej satysfakcji”.

Dla The Mills to właśnie najgłębszy sens tworzenia muzyki: łączenie. Piosenka wyrażająca to, czego inna osoba nie potrafi, balsam w trudnej sytuacji.

Jednym ze zwrotów, które Bako powtarza niczym mantrę, jest: „W tym biznesie przegrywa tylko ten, kto się zatrzymuje”. I z pewnością nie przestali. Nadal piszą piosenki, napędzani wewnętrzną potrzebą powiedzenia czegoś, ale także wymogami cyfrowego świata.

„Trzeba karmić tego potwora, jakim jest algorytm” – przyznaje, ale od razu wyjaśnia, że nie chodzi tylko o podporządkowanie się zewnętrznemu mechanizmowi. „ Musisz wydobyć z siebie to, co czujesz, bo inaczej zgnije w środku. A to można osiągnąć tylko poprzez tworzenie piosenek”.

W tym sensie komponowanie pozostaje aktem istotnym, terapeutycznym i głęboko ludzkim. Zespół spotyka się, by komponować nie z obowiązku, ale z pragnienia. „ Wciąż wszystko nas ekscytuje” – mówi Bako. „ Wciąż zaskakujemy samych siebie: 'Jak to możliwe, że zmierzamy w takie miejsce?' I doświadczamy tego z czystą radością”.

Choć rock jest sercem ich twórczości, The Mills nie boją się eksperymentować. Odrzucają jednak ideę tworzenia muzyki pod prąd trendów lub po to, by zadowolić bezduszny algorytm . „Jeśli próbujesz zadowolić ludzi, zawsze się spóźniasz” – mówi DC, jeden z założycieli. „Nie chodzi o pogoń za trendami. Tworzymy muzykę, którą sami chcemy grać i się nią cieszyć”.

Ta autentyczność pozwoliła im zachować aktualność, nie tracąc przy tym swojej istoty. „Nie robimy tego, żeby stać się sławni czy milionerami, ale żeby dobrze się bawić” – dodaje Dizee (Diego Cáceres).

Dla nich muzyczna szczerość jest potężniejsza niż jakakolwiek strategia komercyjna. „Jeśli nie lubisz reggaetonu, tworzenie reggaetonu będzie brzmiało okropnie. A jeśli nie lubisz rocka, nie musisz tego robić”.

W czasach, gdy branża zdaje się wymagać od nas skrajnej adaptacji, The Mills odpowiadają z przekonaniem: pozostać sobą. „ Nie ma już czegoś takiego jak muzyka, która daje sławę; jest muzyka szczera. I ludzie utożsamiają się z nią o wiele bardziej” – podsumowuje Dizee.

Relacje w zespołach, podobnie jak te w rodzinach czy parach, słabną. Wspólne mieszkanie, trasy koncertowe i presja często niweczą nawet udane projekty. Co utrzymało The Mills razem? Dla Bako kluczem jest uczucie, szacunek i dzielona energia. „Wciąż się dogadujemy, wciąż się śmiejemy, wciąż jesteśmy podekscytowani tym, co robimy. To nie jest normalne po tylu latach”.

Ten wspólny entuzjazm to nie tylko konsekwencja muzyki, ale także jej pochodzenie. Wspólne próby wciąż dają im radość. Nadal czują, że wyjście na scenę to dla nich zaszczyt. „Cieszę się, że jesteśmy razem już tak długo i że wciąż jesteśmy tak pełni entuzjazmu. To cenię najbardziej”.

Zespół koncertował w Kolumbii i niektórych częściach Ameryki Łacińskiej, grając na festiwalach, w barach i teatrach. Nigdy jednak nie wystąpili na Movistar Arena. Kolejny koncert, 17 czerwca 2026 roku, będzie ich pierwszym .

I nie będzie to byle jaki koncert: będzie to koncert z okazji 20. rocznicy powstania zespołu. Mills zapowiadają go jako wyjątkowe doświadczenie, „koncert, który nigdy się nie powtórzy”, podczas którego wykonają nowe wersje swoich najukochańszych piosenek, wystąpią specjalni goście, a scenografia zostanie zaprojektowana tak, aby podziękować publiczności za dwie dekady lojalności.

„To nasz sposób na ponowne nawiązanie kontaktu ze wszystkimi, którzy towarzyszyli nam w tej podróży. To będzie bardzo ekscytujące” – mówi Bako. Bilety wkrótce trafią do przedsprzedaży, a ich fani – którzy dorastali razem z nimi – już przygotowują się na niezapomniany wieczór.

ANGELA MARÍA PÁEZ RODRÍGUEZ – SZKOŁA DZIENNIKarstwa MULTIMEDIALNEGO EL TIEMPO.